سخنان کوتاه امام علی (ع)

برخی از سخنان کوتاه امام علی (ع) در نهج البلاغه

مذهبی :در ادامه مطالب احکام و مذهبی امروز برای شما برخی از سخنان کوتاه امام علی (ع) در نهج البلاغه را قرار داده ام که امیدوارم در شب قدر از این سخنان استفاده کنین.

“متن نهج البلاغه با ترجمه استاد حسین انصاریان”     
          حکمتها و سخنان کوتاه  

۱         ] قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ کُنْ فِى الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ; لا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ،
آن حضرت فرمود: در فتنه همچون شتر بچه باش، او را نه پشتى است که سوارش شوند،
وَ لا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ.
و نه پستانى که شیرش دوشند.

۲         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ اَزْرى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ،
و آن حضرت فرمود: آن که طمع را شعار خود نمود نفسش را خوار ساخت،
وَ رَضِىَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ
و کسى که سختى خود را فاش کرد راضى به پستى شد، و آدمى که زبانش را بر خود
مَنْ اَمَّرَ عَلَیْها لِسانَهُ.
امارت داد بى مقدار گشت.

۳         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ الْبُخْلُ عارٌ، وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ، وَالْفَقْرُ
و آن حضرت فرمود: بخل عار است، و ترس نقصان، تنگدستى
یُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ، وَ الْمُقِلُّ غَریبٌ فى بَلْدَتِهِ.
زیرک را از برهانش لال کند، انسان تهیدست در دیارش غریب است.

۴         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ الْعَجْزُ آفَةٌ، وَ الصَّبْرُ شَجاعَةٌ، وَ الزُّهْدُ
آن حضرت فرمود: ناتوانى آفت، پایدارى شجاعت، زهد در دنیا
ثَرْوَةٌ، وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ، وَ نِعْمَ الْقَرینُ الرِّضى.
ثـروت، و پاکدامنى سپر از بلاست. و رضا به قضا همنشینى نیکوست

۵         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ الْعِلْمُ وِراثَةٌ کَریمَةٌ، وَ الاْدابُ حُلَلٌ
و آن حضرت فرمود: دانش میراثى گرانبها، آداب پسندیده زیورهاى
مُجَدَّدَةٌ، وَ الْفِکْرُ مِرْآةٌ صافِیَةٌ.
تازه، و اندیشه آیینه اى صاف اسـت.

۶         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ صَدْرُ الْعاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَ الْبَشاشَةُ
و آن حضرت فرمود: سینه عاقل مخزن راز اوست، گشاده رویى
حِبالَةُ الْمَوَدَّةِ ، وَ الاِْحْتِمالُ قَبْرُ الْعُیُـوبِ.
دام محبت، و تحمل آزار دیگران پوشاننده عیوب انسان است.
] وَ رُوِىَ اَنَّهُ عَلَیْهِ السَّلامُ قالَ فِى الْعِبارَةِ عَنْ هذَا الْمَعْنى اَیْضاً:[
و روایت شده از آن حضرت که در زمینه فقره اخیر چنین فرموده:
وَالْمُسالَمَةُ خِباءُ الْعُیُوبِ، وَ مَنْ رَضِىَ عَنْ نَفْسِهِ کَثُرَ
صلح و مسالمت پوشش عیبهاست. و خشمگین بر آدم از خود
السّاخِطُ عَلَیْهِ.
راضـى بسیار اسـت.

۷         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ الصَّدَقَةُ دَواءٌ مُنْجِحٌ، وَ اَعْمالُ الْعِبادِ
و آن حضرت فرمود: صدقه دارویى است سودمند، و کردار بندگان
فى عاجِلِهِمْ نُصْبُ اَعْیُنِهِمْ فى آجِلِهِمْ.
در این جهان پیش روى چشم آنان در آن جهان است.

۸         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ اِعْجَبُوا لِهذَا الاِْنْسانِ، یَنْظُرُ بِشَحْم،
و آن حضرت فرمود: از این انسان شگفت زده شوید که با پیهى مى بیند، با گوشتى
وَ یَتَکَلَّمُ بِلَحْم، وَ یَسْمَعُ بِعَظْم، وَ یَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْم.
مى گوید، با اسـتخوانى مى شـنود، و از حفره اى تنفس مى کنـد.

۹         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ اِذا اَقْبَلَتِ الدُّنْیا عَلى قَوْم اَعارَتْهُمْ
و آن حضرت فرمود: چون دنیا به ملّتى روى کند خوبیهاى دیگران را
مَحاسِنَ غَیْرِهِمْ، وَ اِذا اَدْبَرَتْ عَنْهُمْ سَلَبَتْهُمْ مَحاسِنَ
به آنان عاریت دهد، و چون پشت کند خوبیهایشان را از آنان
اَنْفُسِهِمْ.
سلب نماید.

۱۰         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً اِنْ مِتُّمْ مَعَها بَکَوْا
و آن حضرت فرمود: با مردم آنچنان معاشرت کنید که چون از دنیا رفتید بر شما
عَلَیْکُمْ، وَ اِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا اِلَیْکُمْ.
بگریند، و اگر زنده ماندید به شما میل نمایند.
۱۱         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ اِذا قَدَرْتَ عَلى عَدُوِّکَ، فَاجْعَلِ
و آن حضرت فرمود: وقتى بر دشمن غلبه کردى، گذشت
الْعَفْوَ عَنْهُ شُکْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَیْهِ.
از او را شکرانه پیروزى بر وى قرار ده.

۱۲         ] وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: [ اَعْجَزُ النّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اکْتِسابِ
و آن حضرت فرمود: ضعیف ترین مردم کسى است که از یافتن دوستان
الاِْخْوانِ، وَ اَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ.
ناتوان است، و ناتوان تر از او کسى است که دوستان به دست آورده را از دست بدهد.

احکام